NIKIANA
Η Νικιάνα χτισμένη στους πρόποδες του βουνού των Σκάρων αποτελεί το χωριό που δημιουργήθηκε από την μετοίκηση των κατοίκων των δύο ορεινών οικισμών “Αλεξάνδρος” και “Κολυβάτα”. Το πράσινο των Σκάρων και το γαλάζιο του Ιονίου σμίγουν στο χωριό της Νικιάνας δημιουργώντας μια μοναδική ατμόσφαιρα. Το χωριό βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του νησιού της Λευκάδας σε απόσταση 7 περίπου χιλιομέτρων από την πόλη της Λευκάδας.
Η προνομιακή θέση και οι τουριστικές υποδομές που διαθέτει το χωριό, έλκουν κάθε χρόνο πλήθος τουριστών, που το επισκέπτονται για να απολαύσουν τη θάλασσα και τις φυσικές ομορφιές του. Οι λάτρεις της θάλασσας αλλά και του βουνού θα βρουν εδώ τον παράδεισο τους καθώς μπορούν να απολαύσουν τη δροσιά των παραλιών και την άγρια ομορφιά του βουνού των Σκάρων.
Το όρος των Σκάρων, που υψώνεται πάνω από την Νικιάνα, αποτελεί το ομηρικό “Νήιον” σύμφωνα με τον μεγάλο Γερμανό αρχαιολόγο Νταίρπφελντ (Dörpfeld). Το δάσος που βρίσκεται στην κορυφή του βουνού αποτελείται από ένα μοναδικό είδος βελανιδιάς (ρουπάκι), που αυτοφυώς αναπαράγεται εκατοντάδες χρόνια τώρα και έγινε από νωρίς αντικείμενο έρευνας ξένων επιστημόνων, όπως του Γερμανού Σπρένγκερ, ο οποίος έχει καταγράψει από το 1915 τη σπάνια χλωρίδα του δάσους. Η θέα από το βουνό προς τις γύρω περιοχές είναι μοναδική και ο περίπατος ανάμεσα στα αιωνόβια δέντρα θα σας ανταμείψει.
Ασκητήριο των Αγίων Πατέρων: Είναι ριζωμένο εδώ και αιώνες σε μια βραχώδη έκταση, 5 χιλιόμετρα πάνω από τη Νικιάνα προς τον Αλέξανδρο, μέσα σε μια σπηλιά κοντά στην περιοχή των Σκάρων. Είναι από τα παλαιότερα χριστιανικά μνημεία του νησιού. Εκκλησιαστικές πηγές αναφέρουν ότι εδώ μόνασαν οι τρεις Άγιοι Πατέρες, που ήρθαν στο νησί μετά την Α΄Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. Μέσα στην σπηλιά που αποτελεί τον μικρό ναΐσκο βρίσκονται οι τάφοι τους. Μονή του Αγίου Γεωργίου: Βρίσκεται στο δάσος των Σκάρων, λίγο μετά από τα Κολυβάτα στην περιοχή Αλεξάνδρου, σ’ ένα πλάτωμα με θέα προς τα βορειοδυτικά του νησιού. Σύμφωνα με μαρτυρίες και έγγραφα, ιδρύθηκε το 1611 και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά μνημεία της κεντρικής Λευκάδας. Το μοναστήρι άκμαζε επί Τουρκοκρατίας, όταν στην περιουσία του περιήλθε και το δάσος των Σκάρων. Ο ναός του μοναστηριού επεκτάθηκε το 1709. Στο εσωτερικό του, στον ανατολικό τοίχο που έχει μείνει ανέπαφος, διασώζονται αξιολογότατες αγιογραφίες ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει το τέμπλο του, που έγινε το 1724.
